آمین

انواع آمین در شیمی

دنیای شیمی پر از ترکیبات مختلف است که هر یک کاربرد و کارایی خاصی دارند. آمین ها از ترکیبات شیمیایی نیتروژن داری هستند که انواع مختلفی دارند. انواع آمین ها از آمونیاک مشتق شده اند که در آن ها گروه های آریل یا آلکیل جانشین هیدروژن آمونیاک شده اند. اسید آمینه، آمین های بیوژنیک، تری متیل آمین و آنیلین ها از انواع آمین های مهم و پرکاربرد محسوب می شوند. انواع آمین به صورت آلیفاتیک و آروماتیک طبقه بندی و شناسایی می شود. هریک از این انواع می توانند کاربردی منحصر به فرد داشته باشند. در ادامه این مطلب به بررسی انواع آمین و خواص و کاربرد های آن ها اشاره می شود. با ما همراه باشید.

انواع آمین

آمین ها به دو دسته آمین های آروماتیک و آمین های آلیفاتیک تقسیم بندی می شوند. آمین آروماتیک آمینی است که در آن گروه‌های آمینی به یک آروماتیک متصل هستند. انواع آمین های آلیفاتیک نیز از جانشینی یک گروه آلکیل با هیدروژن آمونیاک حاصل می آیند.

یک دسته بندی دیگر نیز برای آمین ها وجود دارد. انواع آمین ها با توجه به اینکه چند اتم هیدروژن آمونیاک با گروه های هیدروکربنی مختلف جانشین شده است نیز طبقه بندی می شوند.

  • آمین نوع اول
  • آمین نوع دوم
  • آمینهای نوع سوم
  • آمین های حلقوی

خواص انواع آمین

آمین‌ها دارای خاصیت بازی هستند. خاصیت بازی انواع آمین ها به گروه‌هایی بستگی دارند که جایگزین هیدروژن شده اند. گروه‌های آلکیلی به تقویت خاصیت بازی شده و گروه ‌های آریل خاصیت بازی را کاهش می دهند. انتظار می ‌رود که خواص بازی یک آمین با افزایش تعداد گروه‌های آلکیلی در آن افزایش یابد. حلقه ‌های آروماتیک نیز جفت‌الکترون‌ های ناپیوندی را از نیتروژن به سمت حلقه بنزنی کشیده و موجب کاهش خواص بازی خواهند شد. لازم به ذکر است که آمین‌ ها در مقایسه با هیدروکسید فلزات قلیایی، بازهای ضعیف ‌تری هستند.

چگونگی سنتز انواع آمین

با استفاده از فرآیندهایی نظیر آلکیل دار کردن و واکنش های کاهشی می توان به سنتز انواع آمین پرداخت. آلکیلاسیون الکل ها یکی از راه های سنتز آمین هاست. با هیدروژناسیون نیتریل ها نیز می توان، انواع آمین را سنتز نمود. این یک روش کاهشی محسوب می شود.

خواص فیزیکی آمین‌ ها

  • پیوندهای هیدروژنی بر ویژگی و خواص آمین‌ های نوع اول و نوع دوم موثر است.
  • نقطه جوش آمین ‌ها از فسفین ‌های شبیه خود بیشتر و از الکل‌ ها کمتر است.
  • آمین ‌ها ترکیباتی قابل حل در آب هستند. که این انحلال ‌پذیری با افزایش تعداد اتم کربن کم می شود. زیرا با افزایش اتم های کربن آبگریزی ترکیب مورد نظر افزایش می یابد.
  • آمین‌ های آلیفاتیک قادرند تا در حلال‌ های آلی قطبی حل‌ شوند.
  • در آمین های آروماتیک حلال ‌پذیری در آب کم است. این ترکیبات نقطه جوش بالایی دارند.

قدرت بازی آمین ها

  1. گروه های آلکیل دهنده الکترون بوده و می توانند خصلت بازی آمین ها را نسبت به آمونیاک افزایش دهند.
  2. هر چه گروه های آلکیل، الکترون دهنده تر باشند خاصیت بازی آمین هم بیشتر می شود.
  3. البته توجه شود که در آمین های نوع سوم حلالیت در آب به دلیل عدم وجود پیوند هیدروژنی کاهش می یابد.

کاربرد انواع آمین ها

رنگ

آمین ‌های آروماتیک نوع اول برای تولید رنگ های آزو مورد استفاده قرار می گیرند. این آمین ها با نیترو اسید وارد واکنش شده و نمک‌ های دی ‌آزونیوم تشکیل می شود. این نمک ‌ها می توانند در واکنش ‌های جفت ‌شدن شرکت کرده و ترکیبات متنوعی از محصولات آزو ایجاد کنند.

دارو

ترکیبات آمینی در ساختار بسیاری از دارو ها مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از مسکن ها و ترکیبات آنتی هیستامین از ترکیبات آمینی هستند.

آمین ها در بدن انسان

اسیدهای آمینه ضروری

آمینو اسید های ضروری توسط بدن ساخته نمی شوند. بنابراین باید از مواد غذایی ساخته شوند

اسیدهای آمینه غیر ضروری

بدن ما این اسید های آمینه را تولید می کند و تولید آن مرتبط با غذای مصرفی نیست.

اسیدهای آمینه شرطی

این آمینو اسیدها اغلب ضروری نیستند. مگر زمانی که به بدن با بیماری و استرس مواجه گردد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا